Leven

Mijn naam is Marjolijn en heb inmiddels 48 jaar levenservaring. Ik ben van de generatie X, zoals de meeste jongeren tegenwoordig zeggen. En dat klopt als een bus. Ik hou het liefst van old school. Toch probeer ik met de tijd mee te gaan, maar de jeugd vliegt mij regelmatig voorbij. Ik lach er maar om. Ik ben een trotse mama van 4 meiden die mij af en toe helpen bij bepaalde termen of de zoveelste vernieuwing op het televisietoestel. En ja, ik betrap me zelf op het feit dat ik het vroeger allemaal wat eenvoudiger en fijner vond. Ik hoor daarin mijn ouders terug. Zij zeiden dit ook in de tijd dat ik jong was en zij in de 40 waren.

Het hoort erbij. That's life!

Ik groeide op in Borger, Drenthe. Mijn vader was van Drentse afkomst en mijn moeder kwam uit Haarlem. Ik kreeg nog een zusje. Van jongs af aan was ik vrij zelfstandig. Mijn moeder zegt daarover: “Je deed het gewoon". Ik was vrij lang voor mijn leeftijd en werd daarom regelmatig ouder ingeschat. Mijn ouders vonden het belangrijk in mijn opvoeding dat ik zelf mijn boontjes leerde doppen, dus met regelmaat wezen ze op mijn verantwoordelijkheid en lieten me het vaak zelf oplossen. Ik kreeg niet de volledige ruimte om autonoom te zijn, want het moest wel binnen kaders. Rekening houden met anderen en deze kant inzien, stond voorop. Door mijn opvoeding ben ik vooral in het denken gedrukt: "hoe los je het op?". Ik heb hiervan geleerd dat ik mijn hoofd moest gebruiken. Dit was voor mij best lastig, omdat ik van nature een gevoelstype ben. Ik leerde mijn gevoelens te bedwingen en me er niet door te laten leiden.

Leren

Ik koos er als adolescent voor om de opleiding Sociaal Pedagogische Hulpverlening te volgen. Ik wilde met mensen werken. In mijn werkzame leven ben ik al vroeg in verantwoordelijke banen terechtgekomen. Ik was ambitieus. Terugkijkend droeg ik al snel verantwoordelijkheden die nog niet geheel passend waren bij mijn persoonlijke ontwikkeling. Het patroon van mijn opvoeding herhaalde zich hier. Ook in deze fase was het mijn ratio die de overhand had. Vanuit mijn opvoeding had ik leren doorzetten en met de energie die ik van nature heb, was niets te gek. Innerlijk was het onrustig wat betreft gevoel en ratio.

Het leven vormde zich, zoals bij menigeen. Ik ging samenwonen, we kochten een huis in Zwolle, kregen 2 kinderen, we trouwden en kregen nog 2 kinderen. Onderwijl wisselde ik weleens van banen. Alles kwam precies op het juiste moment en het klopte gevoelsmatig. Toen het tijd was voor een groter huis, onze 4e meid was inmiddels geboren, trok Drenthe ons beide weer aan. Terug naar onze roots.
En terug naar onze roots was het. Voor mij was het meer dan een verhuizing. Ik ging terug in de tijd. Het leek of ik wakker werd op alles wat ik tot dan toe had meegemaakt. Er leek tijd te komen voor het doorvoelen. Na het stoppen van mijn baan in Zwolle en wat wisselingen in banen dichterbij huis, kwam er een periode tussen banen in, waarin ik even niet meer wist wat ik echt wilde. Toen zag ik de docu Heal en voelde dat dit klopte. Ik wist dat ik verdieping moest zoeken in mezelf, in de psychologie, in de systemische dynamieken, in het lichaam, in het mens-zijn. Ik volgde een training Geboorte in Kaart, daarna een opleiding voor Multidisciplinair Therapeut en een basistraining Biologika. Met deze opleidingen zette ik persoonlijk "de puntjes op de i". Mijn gevoel en denken kwamen in evenwicht. Dat kwam, doordat ik mezelf toe liet het te doorvoelen.
In die tijd startte ik met mijn baan als pedagoog bij Cedin, wederom in de jeugdhulpverlening. Ik werk met ouders en hun kinderen. Ik vind dat Leren een mooie waarde is in het leven. Je kunt het leven mooier maken door jezelf toe te staan te mogen Leren. Elke keer in het werken met ouders en kinderen kom ik dit tegen en benadruk ik het. Je geeft jezelf zoveel meer ruimte en daarmee is elk “probleem” te slechten. Voorwaarde is wel dat je eerlijk naar jezelf durft te kijken. Dat je durft te reflecteren. Dit vraagt om lef, want soms kan het een gevoel geven dat je dan door de mand valt. Wat je dan nodig hebt is begrip en daardoor het gevoel van veiligheid. Hierdoor kun je, je maskers laten zakken en jezelf toe te staan te Leren.

Je ervaart dat kwetsbaarheid een kracht is.

Liefhebben

Het belangrijkste in mijn leerproces is geweest: bewustwording. Bewustwording van mijn vorming en patronen in mijn leven. En hoe ratio en gevoel (samen) werken in mij. Ik ben meer van mezelf gaan houden en weet nu wat ik waard ben, zonder hard hiervoor te werken. Ik heb leren loslaten. Ik ben autonomer geworden. Het leven is gemakkelijker geworden voor mij. Ik ervaar innerlijke rust. 

Ik geniet ervan om anderen te begeleiden in hun leerproces. Als je voor mij kiest als coach, help ik jou bewust te worden, jezelf te doorzien en te ervaren dat je ruimte mag nemen om te Leren. 

Je bent het waard!